شیخ یعقوب حسن راشدی در خطبه های نماز جمعه شهر کوهیج گفت:

از ابتدای خلقت انسان، همواره در درون انسان نبردی میان نفس خیراندیش و نفس بداندیش وجود داشته است؛ آدمی هم میل به انجام کارهای خوب دارد و هم گاها وسوسه می شود و تمایل دارد دست به کارهای ناشایست بزند. آنچه که مهم است این است که آدم تا می تواند خود را در معرض انجام‌ کارهای خیر، در معرض انجام کارهای نیک و خوب قرار دهد، و نفس خیراندیش خودش را تقویت کند و در نتیجه نفس بداندیشش را تضعیف نماید.

محل نیت و قصد و نیت آدمی، قلب آدم است؛ اگر قلب سالم شد، کل بدن سالم می شود. قلب پادشاه بدن و دیگر اعضاء و جوارح سربازان این پادشاه هستند.

نیت خیر داشتن سبب انجام‌ کار خیر دادن هم می شود؛ کسی که نیت خیر داشته باشد خداوند هم به او کمک می کند که بتواند آن‌ کار خیر را انجام بدهد.

در مورد کارهای خیر چند نکته مهم است؛

در مقابل خوبی که می کنیم انتظاری از کسی نداشته باشیم.

در کار خیر شتاب و عجله بکنیم، سبقت بگیریم و دست دست نکنیم.

بزرگواران؛ خورشید فردا طلوع خواهد کرد، کارهای خیرمان را به تأخیر نیندازیم که فردا انجام می دهم، ماه بعد انجام‌ می دهم، فردا با آن‌ کسی که قهر هستم و ناراحتی و کدورتی بین ما هست آشتی خواهم کرد، یا هفته بعد آشتی خواهم کرد. هیچ کس نمی تواند تضمین بکند که فردا زنده است یا نیست، آن هم در زمانی که ما جوانانمان را در سن جوانی از دست می دهیم. خوبی های خودمان را از دیگران دریغ نکنیم، نگوییم برای فردا یا پس فردا؛ در کارهای خیر از یکدیگر سبقت بگیریم و منتظر آینده و فردا و هفته و ماه های بعد نباشیم.